Milieudruk : het kweken van vis in kooien (kooiculturen)

Kooien met zalm in een Noorse fjord. Hier kan de vis rustig verdergroeien tot hij groot genoeg is om verkocht te worden. © Artemia Reference Center

Veel zoutwatervissen zoals zalm en zeebaars, worden voor hun verdere groei ondergebracht in kooien, die dan in zee worden geplaatst. Deze kooien kunnen uit een drijvend gedeelte bestaan (bv. hout), met daaronder een net als bodem. Soms gebruikt men als bouwmateriaal ook aluminium of een ander flexibel materiaal, dat bestand is tegen sterkere golfslag en stormen. Houten kooien worden over het algemeen gebruikt in beschermde baaien, waar er weinig golfslag is en weinig wind.

Een ander soort kooien die men gebruikt bij het opkweken van vissen. © Artemia Reference Center

Vissen in kooien dienen ook gevoederd te worden: dit gebeurt ofwel met de hand, ofwel automatisch. Steevast is er een deel van het voedsel dat niet wordt opgegeten en begint te rotten in het zeewater of op de zeebodem terecht komt. Deze stoffen en het afval rechtstreeks door de vissen geproduceerd kunnen overbemesting (eutrofiëring) van het water veroorzaken, met alle gevolgen van dien voor de vissen en hun directe omgeving. Daarom plaatst men de kooien veelal in gebieden met voldoende waterdoorstroming. Deze doorstroming zorgt dan niet alleen voor de aanvoer van zuurstof, maar ook voor de afvoer van afvalstoffen.

De kweker voedert de vissen met de hand. © Artemia Reference Center

Een automatische voedselverdeler zorgt ervoor dat de vissen op regelmatige tijdstippen eten krijgen. © Artemia Reference Center